موج نو یا حباب با نگاهی انتقادی به موج نوی سینمای ایران منتشر می گردد - صندلی و تلفن

به گزارش صندلی و تلفن، مازیار اسلامی در گفت وگو با خبرنگاران درباره کتاب های در دست انتشارش گفت: کتاب سال هایی که سینما مهم بود تا دو هفته آینده از سوی نشر چشمه چاپ می گردد؛ این کتاب آنالیز سینمای دهه 1970 آمریکا بوده و کتابی معروف در حوزه مطالعات سینمایی محسوب می گردد.

وی اضافه کرد: سال هایی که سینما مهم بود شامل مجموعه ای از مقالات و نوشته های منتقدان مشهور این حوزه همانند توماس الساسر، جی هابر من، آدرین مارتین و دیگران است که به شکل گروهی ترجمه شده و تحت ویراستاری بنده به فارسی منتشر می گردد.

این نویسنده درباره کتاب دیگری که از سوی نشر دمان منتشر می نماید اعلام کرد: اثری با عنوان موج یا حباب: بازبینی انتقادی سینمای موسوم به موج نوی ایران تا زمستان سال جاری منتشر می گردد. این کتاب درباره جریانی است که در تاریخ سینمای ایران با فیلم گاو، قیصر و آرامش در حضور دیگران آغاز می گردد و بعد با فیلم های فیلمسازانی چون پرویز کیمیاوی، امیر نادری و بهرام بیضایی ادامه پیدا نموده است و اصولا در گفتمان نقد فیلم در ایران از آن به عنوان موج نو یاد می گردد.

او همچنین اظهار کرد: کتاب موج نو یا حباب به گونه ای بازبینی انتقادی خود مفهوم موج نو در ایران است؛ و این سوال مطرح می گردد که آیا اتفاقی که در سال 1348 شمسی در ایران آغاز شد و احتمالا تا چند سال ادامه پیدا کرد را می توانیم به تبعیت از آن جریان ها و موج های سینمایی که یک دهه قبل تر از اروپا و با موج نوی سینمای فرانسه آغاز شده بودند و بعد در انگلستان، آلمان و دیگر کشورها ادامه پیدا کردند را موج نوی سینمای ایران بخوانیم؟ اساسا آیا می توان آنچه که در ایران رخ دارد را موج نو بنامیم؟

مازیار اسلامی در سرانجام گفت: موج یا حباب: بازبینی انتقادی سینمای موسوم به موج نوی ایران سعی می نماید با تبیین خصوصیات و ویژگی های آن موج های نوی سینمایی در دهه 1960 میلادی به این سوال بپردازد که آن چیزی که در اوایل دهه 1970 میلادی در ایران شکل گرفت، شکلی از موج نو است یا صرفا نام گذاری آن به تبعیت از یک اصطلاح است که یک دهه قبل تر در اروپا آغاز شده و دوره اش به سرانجام رسید؛ ولی تازه در ایران با ساخت سه فیلم گاو، قیصر و آرامش در حضور دیگران کوشش شد اینگونه وانمود گردد که این اتفاقی که در ایران اتفاق افتاده ادامه همان جریان موج نو است. به همین دلیل کتاب بیشتر رویکرد انتقادی به این جریان تاریخی در تاریخ سینمای ایران دارد.